والس پری دریایی در پاییز

آهنگ شماره دو

به پسربچه ای نگاه می کند که با زانوهایش بر روی زمین افتاده و مادرش را صدا میکند و گریه میکند. به مردمی نگاه میکند که تند تند اینور و انور میروند. بر سر خود میزنند. زجه میزنند. ناله میکنند. اسم کسی را صدا می کنند. تمام این صحنه های تند تند از جلوی دیدگانش می گذرد. ناگهان همه جا ساکت می شود و همه حرکاتشان کند می شود. بلند می شود و چشم هایش را می بندد و به نرمی دستانش را تکان میدهد و دور خودش می چرخد و می رقصد و به جلو می رود و به همان شکل وارد اتاق بیماران می شود و آن ها را از تختشان بلند می کند و به رقص وا می دارد. به لبخند وا می دارد. چشمانش بسته است، می گویند زندگی اش نباتیست و حرکت نمی کند ولی لبخند به لب دارد. پاهایش شکسته است ولی میخندد. دست هایش... سرش... همگی میخندد. میخندد و میچرخند. می چرخند و می چرخند.

خوب شده. وای معجزه اس. خوب شده. خوب شده. خوب شده... از هر طرف این صداها درون بیمارستان می پیچند. از دهان همراهان بیمارها. دکترها و پرستارها. پسربچه اشک هایش روی صوورتش خشک شده و حواسش به بیرون پنجره است و بلند به مادرش که از کما نجات یافته می گوید بیایید و اولین برگ های پاییزی درخت جلوی پنجره را ببیند. [شخصی که با بیمارها می رقصید] بر روی زمین خوابیده و به پسر بچه نگاه می کند و لبخند بر لبانش است که چشم هایش بسته میشود؛ برگ های درخت بر روی زمین می افتند.

+ غرق شده در آهنگ های رادیو بلاگیها

++ کی رو دعوت کنم خب؟ :/

آهنگ شماره شش

 آن جا فقط خاک است و باد و یک آدم که راه می رود و کاکتوس و خورشید. باد تندی می آید و خاک ها را بلند می کند ولی بی توجه به باد کماکان به راهش ادامه می دهد و به روی کاکتوس ها دست می کشد. دست هایش پر از زخم می شوند و خونش بر روی کاکتوس ها و خاک ها می ریزند. ان قدر به راهش ادامه می دهد و آن قدر خون ازش می رود که بی حال می شود و به روی زمین می افتد. شب شده و ستاره ها درخشان تر و بیشتر از جایی که زندگی می کرد جلوی چشمانش می درخشند. چشمانش می درخشند. در چشمانش هزاران ستاره روشن شده و می درخشند. می درخشند و خاموش می شوند...

آهنگ شماره پنج

مردی با کت و شلوار و عصایی در دست در فصل بهار در فضای شهری در فیلم های کلاسیک خارجی و خلوت و سیاه سفید راه می رود و از غم عشق یک طرفه اش و رفتن محبوبش با فردی دیگر می خواند و با عصایش برگ درخت های سبز را می ریزاند و در هوا ب حرکت در می اورد و آن ها را از آسمان و ساختمان ها و چشمانش به زمین می ریزاند.