غرق شده #لایو

شخصیتم درحال تغییره.من یه موجود دگردیسی کنندم ک قبلا پافشاری داش رو یه سری چیزا خیلی.که میخواس خودش بمونه.که الان ب خودش فک کرد و وحشت کرد یه لحظه که کو اون پافشاری؟کو اون من قدیم؟لااقل کو دست نوشته و یادگاری ای از اون من ک بتونم ب یاد بیارم کی بودم و چی شدم.که قضیه چیه اصلا و من کیم و اینجا کجاست؟خوش به حال هالی هیمنه با هزاره هاش که الان نشونی داره ازخودش.ادرس من؟افتاده تو دریا.رفتم ورش دارم دیدم رو اب شناور شدنم بد نیس.باحاله و کار راه انداز.یادم رف ادرسی بوده.فقط رفتم و رفتم.فقط میرم و میرم.دیگه نمیخوام سرمو کنم زیر اب ک راحت شم و هی دنبال ادرس باشم و بش پافشاری کنم.میرم تا برسم.برسم به کجا؟هممم. خب غرق میشم!غرق میشم تا بخار شم،نکه به ادرس برسم باش.غرق میشم تابخار شم و برم بالاو برا خودم اونجا حال کنم و برفی که کسی تا حالا ندیده بخورم.غرق پایین میشم تا بتونم پایینو از اون بالا جوره دیگه ای ببینم.غرق میشم تا برم و برگردم و ایندفعه جور دیگه و جای دیگه ای باشم.غم انگیزه که دیگه به خاطر خود غرق شدن غرق نمیشم که دیگه نمیخوام دریا باشم با اینکه هنوز دوسش دارم ولی...هم ولی چی؟سرنوشتمه؟نه بدم میاد :/ ولی...همممم همینم که هستم؟بیا بخندیم؟همممم ولی...حال میده،هووم؟:)) ها حال میده. دوس دارم اینم و قبولش دارم :)
شاعر میگه:
ساکاساما نی ناته / کیمی نو کوتو ساگاشیته
ایتسوماده مو بوکورا وا / تادوریتسوکنایی ماما
هاشی نو شیتا نی تاته / ناگاررو یوزونی اته
ایتسو ماده مو بوکورا وا / سونوکوتاعه ساگاشیته